Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018
Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018
ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ & ΚΡΑΤΟΥΣ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ??
ΓΙΑ ΤΗΝ “ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ” τοῦ “νέου Συντάγματος” (Μητροπ. Μάνης Χρυσόσοτμος Γ´)
Δήλωση τοῦ Μητροπολίτου Mάνης κ. Χρυσοστόμου Γ´ στὸν δημοσιογράφο Γιῶργο Νταλιάρη στὸ «ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τοῦ διαχωρισμοῦ Κράτους – Ἐκκλησίας ποὺ ἦρθε ξανὰ στὸ προσκήνιο μετὰ τὶς δηλώσεις μελῶν τῆς Κυβέρνησης.
. «Πρωταρχικὰ εἶναι ἀνάγκη, ὅταν μιλᾶμε γι’αὐτὲς τὶς σχέσεις, Ἐκκλησίας καὶ Κράτους, νὰ γνωρίζουμε κυρίως τί εἶναι Ἐκκλησία», ἀναφέρει ἀρχικὰ καὶ προσθέτει: «Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἕνας οἱοσδήποτε κοσμικοῦ τύπου ὀργανισμός, ὁ ὁποῖος ἀλλάζει κατὰ διάφορα χρονικὰ διαστήματα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ φράσεις “ὡρίμασε ἡ κοινωνία” ἢ “εἶναι καιρὸς τώρα” τυγχάνουν μικροῦ βεληνεκοῦς φράσεις. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἐφεύρημα τωρινό, ὑπάρχει αἰῶνες τώρα πρὸ κάθε κράτους».
. Ἐν συνεχείᾳ ἀναφέρθηκε στὰ σημεῖα ἐκεῖνα τοῦ Συντάγματος ποὺ οἱ κυβερνῶντες θέλουν νὰ ἀλλάξουν καὶ τονίζει: «Τὸ προοίμιον τοῦ Συντάγματος εἶναι τίτλος τιμῆς γιὰ τὸ ἔθνος μας. Ἐμεῖς σεβόμαστε, τιμᾶμε τὴν ἱστορία μας. Καὶ τοῦτο γιατί ἔχουμε ἱστορία πολιτισμοῦ, ποὺ στηρίζεται στὸν κλασικὸ Ἑλληνισμὸ καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ διδασκαλία. Τὸ ἄρθρο 3 νὰ παραμείνει ὡς καλῶς ἔχει ἐπακριβῶς. Ὁ ὅρος “ἐπικρατοῦσα θρησκεία” χρειάζεται μὲ τὶς ποικίλες προκλήσεις τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τοῦ συγκρητισμοῦ. Ἐπίσης ὅσα ἀναφέρονται στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλιῶς μιλᾶμε ἀορίστως γιὰ κάποια Ἐκκλησία ἀπροσδιόριστα. Τὸ ἴδιο ἰσχύει, ἤτοι νὰ παραμείνουν, ὅσα γράφονται γιὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες τὸν Καταστατικὸ Χάρτη, τὸν Πατριαρχικὸ Τόμο τοῦ 1850 καὶ τὴν Συνοδικὴ Πράξη τοῦ 1928. Νὰ παραμείνει στὴ θέση του τὸ ἄρθρο 3 καὶ ὡς ἔχει. Εἶναι ἄριστα διατυπωμένο. Δὲν συντρέχει ἀποχρῶν λόγος γιὰ ἀναθεώρηση».
. Καὶ ὁλοκληρώνοντας ἀναφέρει: «Ὅσον ἀφορᾶ τὴ λεγομένη “θρησκευτικὴ οὐδετερότητα”, ἡ ἀναφορὰ αὐτὴ δὲν χρειάζεται, παρέλκει, διότι ἤδη ὑπάρχει ἡ ἐλευθερία τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης στὸ ἄρθρο 13, στὸ ὁποῖο ὅλα καλῶς περιέχονται ἤτοι καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία καὶ ἡ ἀνεξιθρησκεία».
ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Θρησκευτικὴ οὐδετερότητα εἶναι ἁπλῶς ἡ λενινιστικὴ “πόρτα” (νομικὴ φόρμα ἢ ΠΡΟΒΕΙΑ!) γιὰ νὰ περάσει ὁ λύκος (νὰ νομιμοποιηθεῖ ἡ δίωξη τῆς Ἐκκλησίας). Ἡ Ἱστορία βοᾶ περὶ αὐτοῦ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)