ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΑΠΩΛΕΙΑΣ

«ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΡΔΙΩΝ». “Γιὰ τὸ ἀλκοολίκι τους καὶ μόνο ξεπουλᾶνε μὲ ἄθλια τεχνάσματα πατρῶα γῆ καὶ προγονικὴ ἱστορία”. από christian-vivliografia

 «ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΡΔΙΩΝ»

https://christianvivliografia.wordpress.com/2019/02/02/ἰδιοποίηση-καρδιῶν-γιὰ-τὸ-ἀλκοολίκ/

«ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Στὸ μεγαλύτερο μέρος του βαθύτατα ἐφθαρμένος ἀπὸ τὴν ἐπιτυχῆ Ἐργολαβία Ἀλλοτριώσεως ὁ ἑλληνικὸς λαὸς καταπίνει ἀλόγιστα τὰ παραισθησιογόνα τῆς πολιτικῆς προπαγάνδας καὶ τῶν «ἐντυπώσεων». Χαρακτηριστικὸ δεῖγμα τῆς ἀθλιότητας εἶναι ἡ χθεσινὴ (01.02.2019) ἀποστράτευση ἀνωτάτου ἀξιωματικοῦ τοῦ Πυροσβεστικοῦ Σώματος, ἐπειδὴ μέσα στὰ πλαίσια τῆς ὑπηρεσιακῆς του εὐθύνης ἀνέφερε στὴν «φυσικὴ καὶ πολιτική ἡγεσία τοῦ σώματος γιὰ τὴν ὕπαρξη νεκρῶν καὶ λήξης τῆς φονικῆς πυρκαγιᾶς στὸ Μάτι πρὶν ὁ πρωθυπουργὸς Ἀλέξης Τσίπρας μέσα ἀπὸ τὸ κέντρο ἐπιχειρήσεων ἐμφανίσει τὸ περιστατικὸ ὅτι δῆθεν βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη καὶ εἶναι διαχειρίσιμο χωρὶς νὰ ἔχει ἐνημερώσει γιὰ νεκρούς» (skai.gr) ἡ διαφθορὰ τῆς ἐξουσίας γνωρίζει ὅτι ὁ λαὸς καταπίνει ἀμάσητη τὴν ψεύτικη εἰκόνα ποὺ μεταδίδουν τὰ βοθροκάναλα. Καὶ σὲ αὐτὴν ἐπενδύει. Γνωρίζει καλὰ ὅτι ὁ λαὸς «σκέπτεται» καὶ «κρίνει» βάσει ἐντυπώσεων. Γι᾽ αὐτὸ καὶ τὶς κατασκευάζει καὶ ἀλίμονο σὲ ὅποιον τολμήσει νὰ τὶς χαλάσει.
.              Βεβαίως ἡ τακτικὴ αὐτὴ δὲν εἶναι ἀνακάλυψη τῆς ἐποχῆς μας. Ἀντιθέτως εἶναι πολὺ παλιὰ τέχνη. Τὴν βλέπουμε π.χ. στὴν συνωμοτικὴ μεθόδευση τοῦ πραξικοπηματία Ἀβεσσαλὼμ ἐναντίον τοῦ πατέρα του βασιλιᾶ Δαβίδ. Ὁ Ἀβεσσαλὼμ ἀξιοποίησε πρῶτα τὸ φυσικό του παρουσιαστικό, γιὰ νὰ ἐντυπωσιάσει τὸν λαό. Μετὰ ἄρχισε καὶ καλόπιανε ἕναν-ἕναν τοὺς ἀνθρώπους ποὺ πήγαιναν νὰ δοῦν τὸν βασιλιά, γιὰ νὰ τοῦ ἐκθέσουν τὶς ὑποθέσεις τους καὶ νὰ ζητήσουν τὸ δίκιο τους. Στεκόταν λοιπὸν στὶς πύλες καὶ προτοῦ μποῦν στὶς βασιλικὲς αἴθουσες, τοὺς ἔλεγε: «Ναί, βεβαίως, ἔχεις δίκιο καὶ εὔκολα μπορεῖ νὰ ἱκανοποιηθεῖ τὸ αἴτημά σου. Ποιός ὅμως θὰ σοῦ δώσει τὸ δίκιο σου; Ἐγὼ ἂν ἤμουν δικαστής, θὰ σὲ δικαίωνα». Συγχρόνως τοὺς ἀσπαζόταν καὶ τοὺς ἀγκάλιαζε. Μετερχόταν δηλαδὴ τεχνάσματα πονηρὰ καὶ δόλια ὡς ἀληθινὸς δημαγωγός. Καὶ ἔτσι κέρδιζε τὶς ἐντυπώσεις. Μαγνήτιζε καὶ κατακτοῦσε τὴν συμπάθεια τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, «ἰδιοποιεῖτο τὰς καρδίας»! Ἔκανε δηλαδὴ κτῆμα του τὴν εὔνοια, τὴν συμπάθεια, τὴν καρδιὰ τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος χωρὶς πολλὴ σκέψη τοῦ χάριζε τὴν ἐμπιστοσύνη του. Καὶ μὲ αὐτὸ τὸν δόλιο τρόπο ἑτοίμαζε τὸ ἔδαφος γιὰ τὴν ἐπανάστασή του καὶ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ πατέρα του.
.              Ἰδοὺ πόσο ὡραῖα τὸ περιγράφει τὸ βιβλίο Β´ Βασιλειῶν, κεφ. ιε´ στίχοι 1-10: «Καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ᾿Αβεσσαλὼμ ἅρματα καὶ ἵππους καὶ πεντήκοντα ἄνδρας παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐτοῦ. καὶ ὤρθρισεν ᾿Αβεσσαλὼμ καὶ ἔστη ἀνὰ χεῖρας τῆς ὁδοῦ τῆς πύλης καὶ ἐγένετο πᾶς ἀνήρ, ᾧ ἐγένετο κρίσις, ἦλθε πρὸς τὸν βασιλέα εἰς κρίσιν, καὶ ἐβόησε πρὸς αὐτὸν Ἀβεσσαλὼμ καὶ ἔλεγεν αὐτῷ· ἐκ ποίας πόλεως σὺ εἶ; καὶ εἶπεν· ἐκ μιᾶς φυλῶν ᾿Ισραὴλ ὁ δοῦλός σου. καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἀβεσσαλὼμ· ἰδοὺ οἱ λόγοι σου ἀγαθοὶ καὶ εὔκολοι, καὶ ὁ ἀκούων οὐκ ἔστι σοι παρὰ τοῦ βασιλέως. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ· τίς με καταστήσει κριτὴν ἐν τῇ γῇ, καὶ ἐπ᾽ ἐμὲ ἐλεύσεται πᾶς ἀνήρ, ᾧ ἐὰν ᾖ ἀντιλογία καὶ κρίσις, καὶ δικαιώσω αὐτόν; καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν ἄνδρα τοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ καὶ ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἐπελαμβάνετο αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτόν. καὶ ἐποίησεν Ἀβεσσαλὼμ κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο παντὶ ᾿Ισραὴλ τοῖς παραγινομένοις εἰς κρίσιν πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἰδιοποιεῖτο Ἀβεσσαλὼμ τὴν καρδίαν ἀνδρῶν ᾿Ισραήλ. καὶ ἐγένετο ἀπὸ τέλους τεσσαράκοντα ἐτῶν καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ· πορεύσομαι δὴ καὶ ἀποτίσω τὰς εὐχάς μου, ἃς ηὐξάμην τῷ Κυρίῳ ἐν Χεβρών· ὅτι εὐχὴν ηὔξατο ὁ δοῦλός σου ἐν τῷ οἰκεῖν με ἐν Γεδσοὺρ ἐν Συρίᾳ λέγων· ἐὰν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃ με Κύριος εἰς ῾Ιερουσαλήμ, καὶ λατρεύσω τῷ Κυρίῳ. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ βασιλεύς· βάδιζε εἰς εἰρήνην· καὶ ἀναστὰς ἐπορεύθη εἰς Χεβρών. καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ κατασκόπους ἐν πάσαις φυλαῖς ᾿Ισραὴλ λέγων· ἐν τῷ ἀκοῦσαι ὑμᾶς τὴν φωνὴν τῆς κερατίνης καὶ ἐρεῖτε· βεβασίλευκε βασιλεὺς Ἀβεσσαλὼμ ἐν Χεβρών.»
.            Αὐτὰ τὰ δόλια καὶ προδοτικὰ μηχανεύματα παρουσιάζονται μὲ ἰδιαίτερα εὔγλωττο τρόπο στὴν κατωτέρω ἐπιφυλλίδα:

Ὁλοταχῶς πρὸς τὴ συμφορὰ

Τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ
ἐφημ. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 20.01.2019

.             Ἡ τραγωδία μας τῶν Ἑλλήνων σήμερα εἶναι ὅτι ἀντιλαμβανόμαστε τὰ ὅσα συμβαίνουν ὄχι μὲ τὴ λογική μας, τὴν κριτικὴ λειτουργία τοῦ νοῦ μας, ἀλλὰ μὲ τὴν παθητικὴ κατανάλωση ἐντυπώσεων. Αὐτὴ ἡ ἁπλὴ φρασούλα, ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν ἐκλάβει κανεὶς σὰν «σχῆμα λόγου» ἢ ἔκφραση ρητορική, συνοψίζει μία συλλογικὴ συμφορά.
.             Ὅσοι ἀναλαμβάνουν, χρυσοπληρωμένοι, νὰ μετασκευάσουν αὐτὰ ποὺ πραγματικὰ συμβαίνουν σὲ τεχνουργημένες «ἐντυπώσεις», μὲ ἀντεστραμμένη τὴν εἰκόνα τῆς πραγματικότητας, εἶναι σπουδαγμένοι παραχαράκτες, περιζήτητοι στὴν «ἀγορὰ» –χάρη σὲ αὐτοὺς οἱ παραγωγικὲς καὶ ἀνταλλακτικὲς σχέσεις ἔχουν μετασχηματιστεῖ σὲ ἀρένα πολυμήχανης πανουργίας καὶ ἀπατεωνίας.
.             Ἔχουν τὴν ἱκανότητα (καὶ τὶς τεχνικὲς) νὰ παρουσιάζουν τὸ «ἀρνητικό» τῆς φωτογραφίας σὰν νὰ εἶναι τὸ θετικό: τὸ ἄσπρο μαῦρο, τὸ μαῦρο ἄσπρο. Ἐξουσιάζουν οἱ ἀπατεῶνες τὶς τηλεοπτικὲς ὀθόνες παραμυθιάζοντας μὲ τερατώδη καμουφλαρισμένα ψεύδη, ἑκατομμύρια πολιτῶν, ἔγκαιρα εὐνουχισμένων ἀπὸ τὴ σχολική τους «παιδεία». Οἱ τηλεοπτικὲς ἐντυπώσεις «μεταβολίζονται» ἄσκεπτα, ἄκριτα, παθητικά, σὲ «πολιτικὲς πεποιθήσεις». Ἔτσι, ἡ πιὸ χοντροκομμένη ἀναλήθεια παγιώνεται στὶς συνειδήσεις σὰν ραφινάτη ἀλήθεια. Ἀκοῦνε οἱ Ἕλληνες τὸν κυρίως αὐτουργὸ τῆς πρόσφατης ἱεροσυλίας (ἀσέλγειας στὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας), πρωθυπουργὸ Τσίπρα, ἢ τοὺς νηπιακὰ μωρόπιστους, προσήλυτους στὴν ἱεροσυλία, βουλευτὲς (τῶν ΑΝΕΛ ἢ τοῦ «ποτάμιου» ἀλαλούμ), τοὺς ἀκοῦνε νὰ ἀγλαΐζουν, μὲ διθυραμβικὲς κενολογίες, τὴν καθοδηγούμενη αὐτοχειρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καὶ εἶναι σὰν νὰ διαβάζουν τὴν Ἱστορία τους μὲ ἀντεστραμμένους τοὺς ρόλους τῶν ἡρώων της:
.             Εἶναι σὰν νὰ ἀκούει ὁ πολίτης τὸν Κολοκοτρώνη «νὰ τὰ βρίσκει» μὲ τὸν Δράμαλη ἢ τὸν Ἰμπραΐμ κερδίζοντας τὸν δόλιο ἔπαινο τῆς Ἱερῆς Συμμαχίας καὶ τὴν «καλὴ γειτονία» μὲ τοὺς ἀδίστακτους Ὀθωμανούς. Σὰν νὰ ἀκούει τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ νὰ λέει εὐπροσήγορο «ναὶ» στὸν Μουσολίνι καὶ ἡ Ἑλλάδα νὰ αὐτοπροσφέρεται στὸν «Ἄξονα», γιὰ νὰ εἶναι ἀρεστὴ στοὺς ἐπικαιρικὰ ἰσχυροὺς κερδίζοντας αὔξηση τοῦ κατὰ κεφαλὴν εἰσοδήματος. Ἢ σὰν νὰ ἀκούει ὁ Ἕλληνας σήμερα, ἀκόμα πιὸ πίσω, τὸν μακρινὸ Λεωνίδα νὰ χλευάζει κάθε ἐνδεχόμενο ἀντίστασης στὶς Θερμοπύλες, ἀφοῦ τὸ ΝΑΤΟ καὶ τὸ Βερολίνο «ἐπιτέλους θὰ διαβοῦνε».
.             Δὲν εἶναι ρομαντικὴ εἰκονολογία ὅλα αὐτὰ – ἡ συλλογικὴ ἀξιοπρέπεια δὲν προσφέρεται γιὰ ψυχολογικὴ κατανάλωση. Ζοῦμε γιὰ πολλοστὴ φορά, τὰ ψηλαφητὰ συμπτώματα ἀρρώστιας μολυσματικῆς, σωστῆς λοιμικῆς, ποὺ τὴ λέμε ἀρχομανία, ἐξουσιολαγνεία. Προσοντοῦχοι συνάνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἀδικημένες ἀπὸ τὴ φύση μετριότητες, κερδίζουν στὴλοταρία τῆς ἐμπορευματοποιημένης «δημοκρατίας» τὸ λαχεῖο τῶν ἐντυπώσεων καὶ καταλαμβάνουν πόστο ἐξουσίας. Γεύονται τὴν ἡδονὴ καὶ τὴ μέθη τῆς δημοσιότητας, τῶν τιμῶν, τοῦ πλούτου. Καὶ ὑπερ-φρονοῦν ἢ παρα-φρονοῦν: ἀρρωσταίνουν βαρειά. Δέσμιοι ἐξάρτησης ἀπὸ τὰ παραισθησιογόνα τῆςἀνεξέλεγκτης ἰσχύος, δὲν συστέλλονται, ὅταναὐτοδιασύρονται μὲ ἐξευτελιστικὲς παλινωδίες, βδελυρὲς ἀσυνέπειες, σαρδανάπαλες ἀλλαξοπιστίες.
.              Τιτλοφοροῦνται «ριζοσπαστικοὶ» Ἀριστεριστές, ἀλλὰ δὲν διστάζουν οὔτε στιγμὴ «νὰ γλείψουν ἐκεῖ ποὺ ἔφτυναν»: Νὰ ξεπουλήσουν ἰδεολογίες, δόγματα καὶ ἐπαναστατικὲς παντιέρες, νὰ ἀλλάξουν πολιτικὴ ταυτότητα μέσα σὲ μία νύχτα, νὰ ἀγνοήσουν λαϊκὸ δημοψήφισμα ποὺ οἱ ἴδιοι προκάλεσαν, νὰ μεταμορφωθοῦν, μὲ ἰλιγγιώδη ἀδιαντροπιά, σὲ χαμερπεῖς λακέδες τῶν «Ἀγορῶν» καὶ τοῦ ΝΑΤΟ, σὲ «φιλαράκια» τῆς Μέρκελ. Καὶ ὅλος αὐτὸς ὁ αὐτεξευτελισμός, μόνο γιὰ τὴν ἡδονὴ τῆς ἐξουσίας.
.             Θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν τὸν οἶκτο μας, τὴ συμπόνια ποὺ γεννάει ἕνα τέτοιο κατάντημα συνανθρώπων μας. Ἀλλά, ὅταν γιὰ τὸ ἀλκοολίκι τους καὶ μόνο ξεπουλᾶνε μὲ ἄθλια τεχνάσματα πατρῶα γῆκαὶ προγονικὴ ἱστορία, ὅταν ἀτιμάζουν ἕνα πανανθρώπινο θησαύρισμα πολιτισμοῦ, ἡ ὅποια ἀνοχή μας γίνεται συνενοχή. Εἶναι λογικὰ ξεκάθαρο, κραυγαλέα πρόδηλο: Ἂν «ἀναγνωρίζουμε» τὴν ὕπαρξη «μακεδονικῆς» ἐθνότητας καὶ γλώσσας, ἀναγνωρίζουμε αὐτονόητα τὴ Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα τῶν «Μακεδόνων» καὶ τὰ σύνορα τοῦ σλαβο-ἀλβανικοῦ κρατικοῦ συμπιλήματος, στὴ Μελούνα. Ἀναγνωρίζουμε αὐτονόητο κρατικὸ σύμβολο τὸ ἄγαλμα τοῦ Μεγαλέξανδρου στὴν κεντρικὴ πλατεία τῶν Σκοπίων καὶ τὸ ἀστέρι τῆς Βεργίνας στὴ σημαία τους.
.             Στὰ πλαίσια τοῦ παγκοσμιοποιημένου σήμερα πολιτισμοῦ τῶν «προκὰτ» ἐντυπώσεων, ἡ Ἱστορία γράφεται ὄχι ἀπὸ συνεχιστὲς τοῦ Θουκυδίδη, ἀλλὰ ἀπὸ «ὀργανικοὺς διανοούμενους» μισθωμένους μανδαρίνους τῶν «Ἀγορῶν» καὶ τοῦ ΝΑΤΟ. Οἱ Ἑλλαδικοί, ἀνίατα ἐθελότυφλοι, παθιαζόμαστε μανιασμένοι, γιὰ νὰ ἐπανεκλεγεῖ ὁ ἐπιδεικτικὰ ἐξαγορασμένος Τσίπρας ἢ ὁ κραυγαλέα ἀνεπαρκὴς Κυριάκος. Φώφη, Σταῦρος, Χρυσαυγίτες καὶ ἀνίατοι σταλινικοὶ συμπληρώνουν τὸ σκηνικὸ τῆς νεκροπομπῆς..             Περίπου ἀνάλογο ἦταν τὸ σκηνικὸ καὶ ὅταν παραδίδαμε τὴν Ἀνατολικὴ Θράκη στοὺς Τούρκους (μᾶλλον χωρὶς νὰ μᾶς ζητηθεῖ), τὴ Βόρεια Ἤπειρο στοὺς Ἀλβανούς, τὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία στοὺς Βουλγάρους, τὴ Βόρεια Κύπρο στοὺς Τούρκους. Πάντοτε ἔντεχνα πολωμένοι σὲ «ἐνδοτικοὺς» καὶ «συνεπεῖς πατριῶτες», πάντοτε παθιασμένοι ἀπὸ τὴ φανατισμένη πίστη μας σὲ «προκὰτ» ἐντυπώσεις.
.             Ἡ διακυβέρνησή μας ἀπὸ συμπολίτες μας μὲ ἀρρωστημένο ψυχισμὸ ἦταν συχνὰ προφανής. Σήμερα ἐξόφθαλμη.