ανοικτη επιστολη

Αθήνα, 13/08/2016

Κύριε Πρωθυπουργέ.

Είναι η δεύτερη ανοικτή επιστολή που σας απευθύνω και θα ήθελα να τη λάβετε, αυτήν τη φορά, σοβαρά υπόψη σας, κάτι που την προηγούμενη φορά

μάλλον δεν πράξατε…

Δυστυχώς, πολλοί από εκείνες και εκείνους που σας εμπιστεύθηκαν, αναγνωρίζουν τώρα πως έκαναν τραγικό λάθος όχι τόσο γιατί αθετήσατε τις προεκλογικές σας υποσχέσεις και δεσμεύσεις, δύο φορές, αλλά διότι υπερθεματίσατε στην προσπάθεια καταρράκωσης και κατάρρευσης των «πάντων» σε απόλυτα υπερθετικό βαθμό!

Τοποθετήσατε σε θέσεις ευθύνης και συνεχίζετε να ανέχεστε επικίνδυνους και κομπλεξικούς ανθρώπους, ανθέλληνες, με απάνθρωπα, εκδικητικά και ανήθικα αισθήματα, ανάξιους να διοικήσουν, οι οποίοι μέχρι σήμερα μόνο κακό έχουν κάνει στους πολίτες, στη χώρα, αλλά -δυστυχώς για εσάς-  και στις όποιες καλές προθέσεις είχατε εσείς ο ίδιος.

Ήμουν από τους πρώτους που, αν και πολιτικοϊδεολογικά απέχουμε μεταξύ μας παρασάγγας, βγήκα ανοικτά στα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν επικρατήσατε και είπα πως «δεν ανήκω σε εκείνους που εύχονται την εκ προοιμίου αποτυχία μιας ελληνικής κυβέρνησης».

Κι όμως. 

Παρόλο που και οι αντίπαλοί σας σάς  προσέφεραν πίστωση χρόνου, παρόλο που παίζατε μόνος σας στην πολιτική αρένα, καταφέρατε να απογοητεύσετε φίλους και αντιπάλους, αλλά και να στρέψετε τους μύδρους της κοινωνίας προς εσάς και τον συρφετό που υπουργοποιήσατε, εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων.

Όχι βέβαια, κύριε πρωθυπουργέ. 

Δεν επιθυμώ τίποτα από εσάς και την κυβέρνησή σας, ούτε προσδοκώ κάτι, αλλά αντίθετα, με την επιστολή μου αυτή, επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω πως θα αποτελούσε ύψιστη προσβολή προς το πρόσωπό μου και την έστω μικρή μου πορεία στα κοινά και τη δημόσια διοίκηση η οποιαδήποτε συνεργασία με εσάς και αυτούς που σας περιβάλλουν!

Ποτέ δεν θα μπορούσα να συνεργαστώ με κακοπροαίρετους ανθρώπους που παριστάνουν κάτι που δεν είναι και δείχνουν κάτι που ποτέ δεν είχαν -ανθρωπιά, δηλαδή!

Μια σοβαρή κυβέρνηση, κύριε πρωθυπουργέ, έχει απαιτήσεις από τον εαυτό της. 

Μια, όμως, κατά πολύ κατώτερη των περιστάσεων κυβέρνηση, όπως η δική σας, απαιτήσεις έχει μόνον… από τους άλλους, τους οποίους συλλήβδην κακοποιεί συστηματικά και σε καθημερινή βάση! Φθάσατε στο σημείο να περιφρονείτε σκωπτικά κάθε συμβουλή που σας προσφερόταν, και ο λόγος είναι η απόλυτη προχειρότητα με την οποία στελεχώσατε τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να σας δείχνουν το φεγγάρι και εσείς να κοιτάτε το δάχτυλο…

Είμαι από εκείνους που από κεκτημένη ταχύτητα ρεβανσισμού χτυπήσατε, αλλά αποτύχατε στον κύριο στόχο να με αδρανοποιήσετε.

Απλά καταφέρατε να με απασφαλίσετε…

Τα παλικάρια σας με απέλυσαν, όπως και άλλους πετυχημένους διοικητές, παράνομα, αλλά κοκορεύονταν πως δεν μου απέδωσαν τη νόμιμη αποζημίωση βάσει της σύμβασης που είχα με το ελληνικό Δημόσιο.

Τα χρήματα της προσωπικής μου δωρεάς,  εις μνήμη του γιου μου που «έφυγε», προς το νοσοκομείο που διοικούσα, το «Ελπίς», λίγο πριν την παύση μου, τα δεχθήκατε και τα βάλατε στα δημόσια ταμεία, αλλά, αμέσως μετά την αναγκαστική αποχώρησή μου, μου ζητάτε να σας αποδώσω ένα κατά πολύ μικρότερο ποσό επειδή με απολύσατε στα μέσα του μήνα. 

Ως επιστροφή μισθού!

Δεν είναι θέμα μόνον οικονομικό, όσο «ηθικής και δεοντολογίας». 

Αλλά, σίγουρα, δεν αναμένω από εσάς να το αντιληφθείτε!

Η ηθική και η δεοντολογία είναι δύο έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες με όσους έλαβαν και γαλουχήθηκαν με την ελληνική παιδεία και τις ελληνικές αξίες. 

Και εδώ, απ’ ό,τι αντιλαμβάνεσθε, η απόσταση μεταξύ μας είναι τεράστια…

Ξεχάσατε, όμως, κύριε πρωθυπουργέ, πως, όπως απεδείχθη, μου καταβάλατε εκ λάθους τον νόμιμο μισθό μου, μειωμένο αυθαίρετα κατά 500 ευρώ κάθε μήνα επί τέσσερα τουλάχιστον χρόνια!

Μου απεδόθησαν αναδρομικά, χωρίς τους νόμιμους τόκους, τα δύο χρόνια, ενώ τα υπόλοιπα δύο πρέπει να τα διεκδικήσω, όπως μου τόνισαν απο το υπουργείο Υγείας, μέσω της δικαστικής οδού.

Αλήθεια, κύριε Τσίπρα, ποσό ιερό είναι για την κυβέρνησή σας η καταβολή του μισθού σε έναν εργαζόμενο και πώς είναι δυνατόν να δέχεστε την κλοπή μέρους αυτού από την κυβέρνησή σας;

Πώς είναι δυνατόν, κύριε πρωθυπουργέ, να δέχεστε την κατάλυση κάθε έννοιας δικαίου και να επιτρέπετε κομματικές απολύσεις ρεβανσιστικού χαρακτήρα, από τους παπαγάλους σας, χωρίς τις νόμιμες αποζημιώσεις και τη χρέωση των απολυθέντων με αστείες και παράνομες απαιτήσεις, τη στιγμή που τους οφείλετε το πολλαπλάσιο από μη καταβληθέντες μισθούς;

Πώς είναι δυνατόν να επιτίθεστε μέσω των παπαγάλων σας σε ανθρώπους που εγνωσμένα έχουν προσφέρει τα μέγιστα στην κοινωνία και στους πολίτες κατά τη διάρκεια της θητείας τους σε θέσεις ευθύνης;

Πώς είναι δυνατόν να απαιτείτε φόρους από ανθρώπους τους οποίους, εσκεμμένα και με δόλο, καταληστέψατε;

Πιστεύετε ειλικρινά πως θα αρπάξετε «κεφαλικούς φόρους», ενώ οφείλετε στους ανθρώπους από τους οποίους απαιτείτε το πολλαπλάσιο;

Μάλλον θα απογοητευτείτε, διότι, παρόλο το σαφάρι απειλών και καταλήστευσης, ούτε σας σέβεται κανένας ούτε σας αναγνωρίζει η πλειονότητα των πολιτών… 

Αλλά, κυρίως, δεν σας φοβάται απολύτως κανένας, πόσω μάλλον εγώ, που σας δείχνω την περιφρόνηση και τον «μη σεβασμό μου» μου σε κάθε ευκαιρία!

Την περιφρόνηση  αυτή οι πολίτες, όπως και εγω, δεν την κληρονόμησαν ούτε γεννήθηκαν με αυτήν. 

Εσείς, με μεγάλο κόπο των αυλικών σας, την καλλιεργήσατε και την κτίσατε!

Δεν είναι δυνατόν να είστε σοβαρή κυβέρνηση, με σοβαρούς δημόσιους λειτουργούς, όταν φέρεστε τόσο ποταπά σε ανθρώπους που υπηρέτησαν με όλη τους την ψυχή την προστασία και την προώθηση της υγείας των πολιτών, με έργο καταγεγραμμένο τόσο στην Ελλάδα οσο και  στο εξωτερικό.

Δεν έχω σκοπό να υποκύψω στις παράλογες σας απαιτήσεις και στις κακόβουλες μεθοδεύσεις της κυβέρνησής σας. 

Δεν έχω σκοπό να σας σεβαστώ, γιατί απλά εσείς και η κυβέρνησή σας δεν σέβεστε ούτε τα ιερά ούτε τα όσια. 

Πόσω μάλλον έναν απλό Έλληνα πολίτη της διπλανής πόρτας.

Για τον λόγο αυτόν, και προκειμένου να συμβάλω στην απομάκρυνσή σας από την κυβέρνηση και -αν είναι δυνατόν- και από την ίδια τη Βουλή των Ελλήνων, αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές -οι οποίες όπως γνωρίζετε πλησιάζουν- απέναντί σας με τη Νεα Δημοκρατία.

Θα μου πείτε «σιγά τη φοβερή απειλή», αλλά θα σας απαντήσω πως η ποιότητα της ζωής μας δεν εξαρτάται τόσο από αυτά που μας συμβαίνουν, όσο από το πώς αντιδρούμε σ’ αυτά που μας συμβαίνουν. 

Και εγώ θα αντιδράσω, μη αποδεχόμενος τις συμπεριφορές και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησής σας εναντίον της πατρίδας μου, των συμπολιτών μου και εμού προσωπικά!

Κύριε πρωθυπουργέ, ίσως λόγω άγνοιας και απειρίας κάποιοι, αρκετοί, συνεργάτες σας τα έβαλαν με ανθρώπους που ίσως δεν θα έπρεπε, που ίσως είναι μεγαλύτερου βεληνεκούς από τους θύτες τους…

Σας καλώ, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, να τολμήσετε και να αλλάξετε τα πράγματα πριν να είναι πολύ αργά και η πολιτική σας καριέρα λήξει και πρόωρα και άδοξα, πετώντας στα αζήτητα όλα αυτά τα μολυσμένα και άχρηστα στοιχεία που στελεχώνουν τα υπουργεία και τη δημόσια διοίκηση.

Πριν απο κάποιες μέρες, κάποιοι φίλοι με ρώτησαν: «Μα καλά, δεν φοβάσαι τους ανθρώπους της κυβέρνησης, με όλα αυτά που γράφεις; 

Δεν φοβάσαι πως πιθανότατα θα δεχτείς σφοδρή επίθεση;».

Όχι βέβαια, κύριε πρωθυπουργέ! 

Ποτέ δεν φοβήθηκα κανέναν και τίποτα, και σίγουρα δεν θα φοβηθώ τους «χομπίστες» δήμιους της κυβέρνησής σας.

Τώρα, αν κάποιος ή κάποιοι θα ήθελαν να βλάψουν τους εαυτούς τους επιτιθέμενοι, εγώ -να είστε σίγουρος- πως δεν θα τους εμποδίσω!

Η επιστολή αυτή αναφέρεται σε απόψεις προσωπικές μου, που όμως θεωρώ πως αποτελούν και τις απόψεις πολλών συμπολιτών μου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς.

Θεόδωρος Γιάνναρος

Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου «Ελπίς»