Τὸ Σκοπιανὸ στὴν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν

https://christianvivliografia.wordpress.com/2018/04/25/τὸ-σκοπιανὸ-στὴν-κοινωνία-τῶν-ἐθνῶ/

ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ. Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Περιδιαβάζοντας πάγκους καὶ διαδρόμους παλαιοβιβλιοπωλείου ἕνα βιβλίο 110 σελίδων, μὲ φθαρμένα ἐξώφυλλα, μοῦ τράβηξε τὴν προσοχή. Ἦταν αἱ «Ἱστορικαὶ καὶ διπλωματικαὶ μελέται» τοῦ Περικλῆ Ἀλ. Ἀργυροπούλου. Καταγόμενος ἀπὸ ἐπιφανῆ οἰκογένεια Φαναριωτῶν διετέλεσε κατ’ ἐπανάληψη βουλευτὴς καὶ ὑπουργός. Στὸ βιβλίο του δημοσιεύονται ὁμιλίες του. Μεταξὺ αὐτῶν μία στὴν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν (ΚΤΕ), στὴν Χάγη, τὸν Ἰούνιο τοῦ 1928.
.           Ἐπρόκειτο περὶ «Παρατηρήσεων τοῦ Ἑλληνικοῦ Συλλόγου τῆς ΚΤΕ ἐπὶ τοῦ ὑπὸ τοῦ Βουλγαρικοῦ Συλλόγου ὑποβληθέντος ὑπομνήματος εἰς τὴν Ἕνωσιν Συλλόγων τῆς ΚΤΕ». Ἀπὸ τὶς «παρατηρήσεις» τοῦ Περικλῆ Ἀλ. Ἀργυροπούλου καταδεικνύεται πρῶτον ὅτι οὐδεμία ἀναφορὰ γίνεται ἐκ μέρους τῶν Βουλγάρων περὶ «Σλαυομακεδόνων». Οὐδεμία. Τὸ ἴδιο καὶ ἐκ μέρους τῶν Σέρβων, οὐδεμία ἀναφορά.
.         Σημειώνεται ὅτι ὁ Περ. Ἀργυρόπουλος ἀποκαλύπτει ὅτι οἱ Βούλγαροι πέραν τοῦ κυρίου σκοποῦ τους, ποὺ ἦταν ὁ ἐκβουλγαρισμὸς τῆς Μακεδονίας, σὲ σχέδιο εἶχαν, ὡς δεύτερη λύση, νὰ ζητήσουν τὴν αὐτονόμησή της. Αὐτὴ τὴ δεύτερη λύση προώθησε ὁ Τίτο, ἀποδέχθηκε τὸ ΚΚΕ καὶ ἀνέχθηκε ἡ Βουλγαρία, μὴ πάντως παραιτούμενη ἀπὸ τὴν ἀντίληψή της ὅτι οἱ Σλάβοι τῆς Νότιας Σερβίας ἔχουν βουλγαρικὴ καταγωγή. Αὐτὸ ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὰ πρόσφατα ἀνοίγματα τῆς βουλγαρικῆς κυβέρνησης καὶ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σόφιας πρὸς τὰ Σκόπια.
.         Τὸ δεύτερο, ποὺ φαίνεται ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Περ. Ἀργυροπούλου στὴν ΚΤΕ, εἶναι ὅτι στὸ μέρος τῆς Μακεδονίας, ποὺ μὲ τὴν Συνθήκη τοῦ Νεϊγὶ παραχωρήθηκε στὴν Βουλγαρία, καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Ρωμυλία ὑπῆρχε ἰσχυρὸς ἑλληνικὸς πληθυσμός, ὁ ὁποῖος ἀναγκάσθηκε νὰ ἐκπατρισθεῖ. Ὁ Ἕλληνας πολιτικὸς σημειώνει: «Αἱ φρικταὶ τραγωδίαι, αἱ ὁποῖαι ἐσημείωσαν τὴν βουλγαρικὴν κατοχὴν τῶν διαμερισμάτων τῆς Δράμας, τῆς Καβάλας καὶ τῶν Σερρῶν, ἀπὸ τοῦ 1916 μέχρι τοῦ 1918, ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ μετανάστευσις ἐκείνη ὠθήθη ὑπὸ μόνου του ἐνστίκτου τῆς αὐτοσυντηρήσεως καὶ ὅτι τὰ χρησιμοποιηθέντα μέσα τοῦ παντὶ σθένει ἐκβουλγαρισμοῦ ἀποτελοῦν μίαν συστηματικὴν μέθοδον τεθεῖσαν ἐν ἐφαρμογῇ».
.         Ἕνα τρίτο σημεῖο τῆς ὁμιλίας τοῦ Περ. Ἀργυροπούλου στὴν ΚΤΕ εἶναι ἡ ἀξίωση τῶν Βουλγάρων πρὸς τὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση νὰ πάρει τὸ μέρος τους καὶ νὰ ἀποδεχθεῖ ὅτι οἱ σλάβοι τῆς Μακεδονίας εἶναι Βούλγαροι!.. Καὶ ἕνα τέταρτο σημεῖο, ποὺ θίγει ὁ Περ. Ἀργυρόπουλος, εἶναι ὅτι οἱ Βούλγαροι ἕως τὸ 1903 προσπάθησαν νὰ ἐπεκταθοῦν στὴ Μακεδονία «διὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ σχολικῆς ὁδοῦ» καὶ ὅταν δὲν τὸ πέτυχαν, τότε χρησιμοποίησαν τὴ βία ἐναντίον τῶν ἑλληνικῶν πληθυσμῶν.
.         Αὐτά, ποὺ ἐλέχθησαν τὸ 1928, εἶναι μέρος τῆς Ἱστορίας τοῦ Σκοπιανοῦ. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ἀπὸ τὸ 1878 ἕως καὶ σήμερα ὑπάρχει μία σλαβικὴ γεωστρατηγικὴ γιὰ τὴ Μακεδονία. Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις ἀμύνονται, μπορεῖ μὲ λάθη καὶ μὲ παραλείψεις, ἀλλὰ χωρὶς ὑποχωρήσεις στὶς σοβινιστικὲς καὶ ἀλυτρωτικὲς ἐπιθέσεις παλαιότερα τῆς Βουλγαρίας καί, ἐδῶ καὶ μερικὲς δεκαετίες, τῶν Σκοπίων. Ἡ κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ἔχει τὴν ἱστορικὴ εὐθύνη νὰ παραδώσει στὴν ἑπόμενη κυβέρνηση ὅσα παρέλαβε. Τίποτε λιγότερο.-